Een wat langer stuk over de taxonomie van Bloom

Benjamin Bloom ontwierp een taxonomie voor doelen in het onderwijs, en eerlijk gezegd: het staat op het lijstje van meest gevraagde factchecks.

Dit zou de taxonomie samengevat zijn:

Maar, je merkte het wellicht al, ik gebruikte bewust voorwaardelijke wijze. De voorbije weken is er behoorlijk wat deining ontstaan in de Angelsaksische wereld rond deze taxonomie. Onder andere David Didau schreef er deze tekst over, idem voor Doug Lemov en Dylan William stelde deze correctie voor:

I agree. My two cents' worth, with knowledge as the foundation on which all the others are built… pic.twitter.com/xjyFzs64Pl

— Dylan Wiliam (@dylanwiliam) April 4, 2017

In een gastbijdrage op de blog van Larry Ferlazzo zet Lorin W. Anderson co-auteur van de herziene taxonomie van Bloom enkele puntjes op de i, waarbij wellicht terug een aantal handboekschrijvers even zullen moeten slikken:

1.  The triangle does not appear anywhere in either Taxonomy.  The triangular representation was quite likely designed by someone as part of a presentation made to educational practitioners (e.g., teachers, administrators).  I believe that the triangular representation was developed in order to indicate that, in the original Taxonomy, the six categories formed a cumulative hierarchy.  That is, it was believed by the authors of the original Taxonomy that mastery of each lower category was necessary before moving to the next higher category.  For example, you have to comprehend something before you can apply it.

2.  The triangular representation of the revised Taxonomy is particularly inappropriate for several reasons.  First, the revised Taxonomy contains two dimensions, not one. The authors believed that knowledge was sufficiently important to be a separate dimension.  They also believed there were different types or forms of knowledge: factual, conceptual, procedural, and metacognitive.  Second, the nouns in the original Taxonomy were replaced by verbs,  In this process, remember replaced knowledge at the lowest “level” of the second dimension, termed “cognitive processes.”  If you read the text of the original Taxonomy, the equation of “knowledge” with “recall” and “recognition” is quite evident.  Remember was followed by understand, apply, analyze, evaluate, and create.  Third, the categories (verbs) in the cognitive process dimension did NOT form a cumulative hierarchy.  Rather, they were considered to be “tools in a toolbox.”  Thus, it was possible (and often quite useful) to apply in order to understand or to evaluate as you apply.

3.  In your blog post, Dylan William’s representation, entitled “Bloom’s taxonomy, as it should be” is a far better representation of the revised Taxonomy than the triangular representation.  In fact, if you change the nouns to verbs (other than knowledge), add Remember to the list in the upper row, and realize that knowledge is multi-faceted (as I mention above) he has almost reconstructed the two-dimensional table of the revised Taxonomy.

4.  Finally, after 40+ years in the business, I am greatly dismayed that many educators get their information from oral presentations and secondary (and in some cases tertiary) sources. This practice tends to result in passing along half-truths and misinterpretations.  In this regard, I think you could do a great service by directing the readers of your blog to original sources (even if they won’t read them).  With respect to the revised Taxonomy, it would be helpful for anyone who is interested in writing about or making presentations on the revised Taxonomy to take 15 to 20 minutes to read the excellent overview written by David Krathwohl in the journal, Theory into Practice.

Dus: geen piramide (waar heb ik dit nog gehoord). Maar wat is een taxonomie nu? Even Wikipedia erbij halen:

Een taxonomie is een systematische ordening op basis van a priori of a posteriori criteria. Taxonomieën zijn onderhevig aan verandering, zodat een taxonomie kan worden aangepast aan de hand van nieuwe ontdekkingen en inzichten. Er kunnen verschillende taxonomische indelingen naast elkaar bestaan, er kan bijvoorbeeld een bepaald taxon op een andere manier worden ingedeeld, of op een andere manier ten opzichte van andere groepen in een ordening worden geplaatst. Het anders ordenen van een taxon kan ontstaan door:

• Verschillende criteria op grond waarvan de ordening plaatsvindt
• Verschillende inzichten en uitgangspunten
• Foutief toepassen van de criteria, bijvoorbeeld door onzorgvuldige waarnemingen of door onvoldoende kennis
• Het door elkaar gebruiken van verschillende ordeningen of methodes

Het is dus een indeling, een ordening, die op de werkelijkheid gelegd wordt, om deze werkelijkheid hanteerbaar te maken. Het is ook geen overzicht van didactische aanpakken of werkvormen, maar van doelen. Een fout die ik ook al wel vaker zag opduiken, maar die Bloom mijn inziens ook wel in eerste instantie wel mee veroorzaakt heeft. De oorspronkelijke bedoeling van Bloom was namelijk:

• common language about learning goals to facilitate communication across persons, subject matter, and grade levels;
• basis for determining for a particular course or curriculum the specific meaning of broad educational goals, such as those found in the currently prevalent national, state, and local standards;
• means for determining the congruence of educational objectives, activities, and assessments in a unit, course, or curriculum; and
• panorama of the range of educational possibilities against which the limited breadth and depth of any particular educational course or curriculum could be contrasted.

Als je de herziene versie bekijkt in oa het werk van David Krathwohl waaruit ik ook bovenstaande citaat haal, dan vervalt deze kritiek.

De vraag of een taxonomie al dan niet ok is, is dan voor mij tweeërlei:

• in welke mate klopt de vereenvoudiging die de ordening bijna per definitie is?
• hoe bruikbaar is de ordening?

Zelf ben ik gevormd met de taxonomie van De Block en Heene, met drie dimensies, maar Bloom is natuurlijk bekender wereldwijd. Beide zijn een middel om lesgevers te doen nadenken over de doelen in hun onderwijs en zo bijvoorbeeld of ze niet te veel blijven hangen in een bepaald soort doel of bepaalde doelen laten liggen. Het klopt dat de vaak verspreide versie van Bloom bepaalde dingen suggereert die niet echt matchen met de werkelijkheid zoals we die een stuk kennen uit de cognitieve psychologie. Maar… zoals Anderson het beschrijft, heeft dit ook veel te maken met de verbastering die van Bloom gemaakt werd.

Zelf ben ik geneigd deze laatste een stuk te volgen. Ook de versie van Dylan William sprak me al eerder aan. Maar of je ze al dan niet gebruikt? Kijk dan vooral naar de 2 criteria die ik hierboven al gaf.