Meer gym op school effectief een middel tegen obesitas

Het klinkt logisch, maar volgens de auteurs van deze studie was er tot nu weinig wetenschappelijke evidentie dat sportlessen op school een goed middel zouden zijn tegen obesitas bij jongeren. Door longitudinale data te analyseren concluderen nu dat zeker in de VS er een significant en positief effect kan worden vastgesteld, waarbij het specifiek voor jongens duidelijk zou zijn.

Los hiervan is bewegen bij het begin van de klasdag niet slecht voor het leren. Ik heb het dan niet over braingym (echt, echt niet), maar wel bijvoorbeeld over wat er Dylan William deed bij de classroom experiment.

Abstract van het onderzoek:

In response to the dramatic rise in childhood obesity, the Centers for Disease Control (CDC) and other organizations have advocated increasing the amount of time that elementary school children spend in physical education (PE) classes. However, little is known about the effect of PE on child weight. This paper measures that effect by instrumenting for child PE time with the state’s mandated minimum number of minutes of PE, using data from the Early Childhood Longitudinal Study, Kindergarten Cohort (ECLS-K) for 1998-2004. Results from IV models indicate that PE lowers BMI z-score and reduces the probability of obesity among 5^th graders. This effect is concentrated among boys; we find evidence that this gender difference is partly attributable to PE being a complement with other physical activity for boys, whereas they are substitutes for girls. This represents some of the first evidence of a causal effect of PE on youth obesity, and thus offers at least some support for the assumptions behind the CDC recommendations. We find no evidence that increased PE time crowds out time in academic courses or has spillovers to achievement test scores.